Afgelopen dinsdag 10 april was een cruciale dag voor de jeugdschakers van Zeist D1. Zij namen het als koplopers op tegen de nummer twee, namelijk Magnus D6. Met een voorsprong van vier punten en hierna nog maar één wedstrijd, zou deze avond het kampioenschap kunnen bezegelen…
Bord 1: Joost Gerlagh
Het eerste bord werd weer aangevallen door Joost, die dit seizoen onverslaanbaar lijkt in de externe competitie. Sterker nog, tot nu toe ís hij onverslaanbaar! Zonder ook maar ergens een half puntje te laten liggen in eerdere wedstrijden, ging hij afgelopen dinsdag onbevangen de strijd aan met Mads Koks. Het lijkt erop dat Joost naast het kampioenschap een ander doel voor ogen heeft deze competitie: alle partijen winnen. Want ook tegen het sterke Magnus liet hij geen steekjes vallen. 1 – 0 en 1 – 0 konden we opschrijven bovenaan het uitslagenformulier: Joost blijkt genadeloos.
Bord 2: Samuel ‘t Hart
De welwillende Samuel wilde natuurlijk niet achterblijven op zijn teamgenoot (en tegelijk toch een beetje zijn rivaal). Dit seizoen speelt hij op bord 2, maar we weten dat hij ook op bord 1 zijn mannetje staat. Op zo’n belangrijke avond is Samuel extra gemotiveerd om geen fouten te maken en tegen zo’n sterk team kan dat eigenlijk ook niet. Dat is echter het probleem dat schaken het lastige spel maakt dat het is: een schaakpartij kan niet perfect gespeeld worden, door niemand niet. Minimaliseren van fouten is de weg tot de overwinning en juist dat heeft Samuel perfect gedaan. Vlak onder de overwinningen van Joost kwamen namelijk de volgende uitslagen te staan: 1 – 0 en 1 – 0. Met oprecht sterk spel wist hij zijn tegenstander Preston Pelenkahu in beide partijen het zwijgen op te leggen. Knap gedaan, Samuel!
Bord 3: Michael Veldhuizen
Voor iedere externe wedstrijd neem ik altijd even de tijd om alle spelers iets te vertellen: 20 minuten zijn echt heel veel minuten! Natuurlijk was dit voor geen van de spelers een teken om lekker rustig te schaken. Bij Michael en zijn tegenstander Quentin Eker was de haast zelfs zo groot dat de klok al was aangedrukt voordat ik het startsein had gegeven. Een omstander zei tegen me ‘dat ik het wel 100 keer kan zeggen: jeugdschakers gaan niet rustig spelen.’ Daarom heb ik me voorgenomen om dit jullie 101 keer te vertellen, want met name voor de onderste twee borden valt daar nog veel winst te behalen. Toen het startsein wél had geklonken en Michael er als een speer vandoor ging, snoerde hij me echter de mond met een goede partij. Maar helaas voor hem kon hij daar geen goed eind aan breiden, want om redenen die mij onduidelijk zijn gebleven, ging de eerste partij verloren. Tijd was er in ronde twee om revanche te nemen, maar opnieuw wilde het niet lukken bij Michael. Jammer genoeg een mindere avond met twee nederlagen voor jou, Michael, maar ook die moeten er zijn.
Bord 4: Jarno de Gier
Met de uitslagen die tot nu toe vermeld zijn, was er nog werk aan de winkel om het kampioenschap veilig te stellen. De voorsprong was sowieso geruststellend, maar we werken natuurlijk liever aan een toekomst met zekerheid. Aan Jarno was het dus de taak om zijn tegenstandster Mei Li van Doorn te verslaan. Ook bij deze partij was de klok al aan het tikken voordat we zover waren, maar met een paar drukken op de knop, stond die gauw weer goed. Jarno begon de eerste ronde prima en zette dit dan ook om in een prachtige winstpartij. En daarmee was er een einde gekomen aan de spanning en onzekerheid; de voorsprong was nu té groot geworden. Dat gaf bijna een goede reden om de tweede partij maar gauw te verliezen, het maakte toch niet meer uit. Let wel op, Jarno, ik zeg bijna een goede reden. Laten we maar niet teveel over die tweede partij praten, of wel soms…
Uitslag en laatste wedstrijd
Goed, al met al maakte het inderdaad niet meer uit: met nog één wedstrijd te gaan, is Zeist D1 al kampioen! De uitslagen waren 3 – 1 en 2 – 2, wat de voorsprong brengt op zes punten. Alle vier hebben jullie een geweldig seizoen gedraaid en ik ben trots op jullie. Wie dat zeker zal zijn, is jullie echte teamleider; Erik. Hoewel hij het heel jammer zal vinden dat hij er niet bij kon zijn door zijn terugval in zijn gezondheid, weet ik zeker dat hij door jullie prestatie een glimlach op zijn gezicht heeft staan! Op 25 mei mogen jullie een (extra) uitroepteken achter jullie kampioenschap zetten door ook SSC 1922 D1 te verslaan. Strijd voor die extra eer, want het komt jullie toe!
(JB)
