Door het jeugdteam Zeist D2 werd vrijdag 10 november de aftrap genomen voor de jeugdcompetitie. Voor dit nieuwe team was deze allereerste wedstrijd een beetje spannend; dat gold trouwens ook voor de jeugdleider, die voor het eerst meeging in die functie. Deze spanning was hier en daar terug te zien op de borden, waardoor er soms creatieve onreglementaire zetten (een zet die je niet mag spelen) werden gespeeld. Aan het eind van de avond zagen we een aantal beteuterde gezichten, maar gelukkig bleek dat iedereen een leuke avond had gehad!
Om 18:30 verzamelden we bij de Maria Oord zaal, waarna we met meerdere auto’s vertrokken naar Utrecht (ouders: bedankt voor het rijden!). Daar werden wij om 19:00 verwacht bij een gigant onder de schaakclubs in de provincie Utrecht, namelijk Moira-Domtoren. Mooi op tijd kwamen wij aan, waar meester Erik Olof al zat te spelen met Thijmen, die met zijn moeder rechtstreeks naar Utrecht was gereden. Leuk dat je er ook bij was Erik! We werden al snel vriendelijk ontvangen door hun jeugdleider. Deze vriendelijke meneer had het echter zo druk met alle kinderen op de goede plek te krijgen, dat we hem al snel uit het oog waren verloren. Dat is ook niet zo gek, want deze club heeft naast ongeveer 65 seniorenleden ook 65 jeugdleden! Nadat we hem na 10 minuten weer hadden gevonden in de zaal waar ons team blijkbaar zou gaan spelen, konden de kinderen plaatsnemen achter de borden. Een paar minuten later dan gepland konden de (bijzonder futuristische…) klokken worden ingedrukt. 20 minuten per persoon per partij: op die leeftijd lijkt zo veel tijd wel een eeuwigheid! Daarom zagen we ook dat sommige partijen in sneltreinvaart werden afgerond. De eerste les was dan ook gauw geleerd: je kunt rustig de tijd nemen en nog een paar keer goed kijken voor je een zet speelt.
Dat is een les die Ben Kodde al prima onder de knie heeft. Hij speelde vrijdagavond aan het eerste bord en liet daar sterk spel zien. Hij speelde tegen de nog jongere Pepijn van der Sman twee interessante partijen. Het is mooi om te zien dat twee jonge kerels zulke leuke partijen kunnen voortbrengen! In een rustige opening bleken ze aan elkaar gewaagd, maar naarmate de partij vorderde kreeg Pepijn de overhand. Na ongeveer een kwartiertje spelen, moest Ben zich neerleggen bij een nederlaag. In de tweede ronde ging het nog veel langer gelijk op. Er ontstond een ingewikkeld eindspel met veel pionnen, waarbij Ben nog een toren, paard en loper had tegenover twee torens van zijn tegenstander. Elke schaker moet toegeven hoe lastig het is zo’n eindspel te spelen en dat heeft ook Ben ondervonden. Na een kwaliteitsverlies (paard verloren voor een pion) werd het nog lastiger. Uiteindelijk ging ook zijn loper roemloos verloren, waarna Pepijn het na een lange partij af kon maken. Aan het eind van de avond vertelde de jeugdleider van Moira-Domtoren mij dat hij onder de indruk was van jouw spel, Ben. Geeft niets dat je beide partijen verloor; je hebt je kranig verweerd en als je zo blijft spelen, komen die punten vanzelf.
Aan het tweede bord speelde Suus Schollaart eveneens twee lange partijen tegen Chima Njika. De eerste partij ging lang gelijk op en na een half uur (!) was de partij pas afgelopen. Ongeveer hetzelfde als bij Bens partij had Suus een paard en loper tegen een toren. Helaas raakte het paard behoorlijk opgesloten aan de rand, waardoor haar tegenstander met zijn toren het betere van het spel kreeg. Toen met een zet van de koning de loper ineens ongedekt kwam te staan, ging het snel. Uiteindelijk moest Suus toch het hoofd buigen. In ronde twee werd het opnieuw spannend. Suus verloor een aantal stukken, maar haar tegenstander had moeite het af te maken. In een stelling waarbij beide koningen onder grote druk stonden, kreeg Suus het initiatief. Jammer genoeg vond Chima een veld waar zijn koning veilig stond (op h5 nota bene!), waardoor Suus geen goede schaakjes meer kon geven. Daarna werd haar eigen koning onder vuur genomen en die aanval was helaas niet meer te keren. Suus, ook voor jouw geldt dat je sterk hebt gespeeld!
Aan bord drie nam ons jeugdlid Noah Wurdemann het op tegen Brend Groothuis. Heerlijk enthousiast begon Noah zijn stukken over het veld te dirigeren, maar helaas voor Noah duurde dat niet zo lang. Zijn tegenstander bleek al wat meer ervaring met dit soort partijen te hebben. In ronde 1 werd hij verrast door een aanval van een dame en een paard; iets te snel gespeeld, waarna de dame tot Noahs schrik wel héél dicht bij zijn koning stond. Gedekt door het paard, gaf de dame schaak op g2 en direct was het mat. In ronde 2 speelde hij al wat rustiger, en dat deed je goed, Noah! Het is alleen erg lastig om zelf rustig te blijven, wanneer je tegenstander zo snel speelt. Dat is iets wat je gaat leren wanneer je ouder wordt en meer partijen speelt. Met tegenovergestelde kleuren kwam er een soortgelijk mat op het bord te staan, opnieuw met dame en paard. Noah was een beetje aangeslagen na twee snel verloren partijen, en dat mag ook best. Gelukkig liet je na afloop weten dat je het wel erg leuk vond om zo’n avond mee te maken en gelukkig voor jou komen er nog meer kansen om te laten zien wat je kunt!
Het jongste lid van dit nieuwe team kwam op bord 4 te zitten, en zijn naam is Thijmen Cuypers. Ook hij had er veel zin in, maar vond het wel een beetje spannend. Soms zag je dat terug in zijn spel. Zo had hij een erg creatieve manier gevonden om te rokeren: met de koning op h8 en een toren op a8 voerde hij een interessante ‘superrokade’ uit. Hop, beide stukken naar het midden van de achtste rij en Thijmen stond er ineens weer leuk voor. Jammer genoeg ging zijn tegenstander Tijl Fokkinga daar niet mee akkoord, waarna koning en toren hun hoekje van het bord weer op moesten zoeken. Eigenlijk vind ik dit wel een leuke toevoeging aan de regels van de rokade! In ronde 1 speelde Thijmen ook lekker snel, dat is normaal als je zo jong bent. Je weet nu hoeveel tijd twintig minuten is, dus voor de volgende keer weet je dat je rustig aan kunt doen. Na een agressieve aanval moest Thijmen stevig verdedigen. Hij hield dat nog knap vol, maar uiteindelijk moest hij het verlies accepteren. In de tweede ronde mocht hij proberen revanche te nemen, maar opnieuw kwamen de stukken van Tijl in rap tempo zijn koning bedreigen. Deze aanval sloeg opnieuw door en helaas moest hij opnieuw opgeven. Ook Thijmen vertelde me dat hij het toch goed naar zijn zin had en als je zo enthousiast blijft schaken, komt het helemaal goed. Schaken is een sport waarbij het in de eerste plaats gaat om het plezier (zoals bij alle sporten) en jij hebt dat goed begrepen, Thijmen!
Tweemaal verloren met 4 – 0. Er waren kansen, maar er waren ook foutjes. Jullie hebben knap gespeeld, en nog knapper vond ik het plezier dat jullie erin hadden. We hebben 4 schakers gezien die geen punten konden scoren, maar toch de grootste winst behaalden: het vermaak van het schaken!
(JB)
