Dinsdag 14 november 2017 was een bijzondere avond. Een senior lid was jarig geweest en als cadeau van het bedrijf waar hij werkt, werd hem een simultaan voor de hele club tegen Jan Timman aangeboden! Dé Jan Timman! Negenvoudig Nederlands kampioen, in de jaren tachtig tweede op de wereldranglijst na een tweekamp tegen wereldkampioen Anatoly Karpov: tegen hem mochten de senioren van SC Zeist het opnemen. Twee jeugdspelers mochten hier ook aan meedoen, maar helaas was er geen plek om iedereen daarvoor uit te nodigen. Om de kinderen te laten weten wat simultaanschaken is (maar vooral om niet met de klaargezette tafels te schuiven), ging de jeugd in hun uur het opnemen tegen twee jeugdleiders.
De simultaangever heeft bij elke partij wit, zijn tegenstander zwart. Alle zwartspelers zitten naast elkaar met de tafels in U-vorm en het bord voor zich, terwijl de simultaangever langsloopt om een zet te doen. Wit begint (en, volgens sommigen, zwart wint), dus de simultaangever speelt de eerste zet. Hij loopt dan door naar de volgende speler; zwart mag dus niet gelijk zetten! Wanneer de simultaangever bij alle borden de eerste zet heeft gedaan, gaat hij terug naar het eerste bord, waar zwart direct zijn zet moet spelen. Wit mag dan even nadenken, speelt een zet en gaat weer door naar de volgende tegenstander en zo gaat het door tot alle partijen klaar zijn.
Dannis ‘t Hart (vader van Samuel) nam het op tegen 8 kinderen van Sjors Sportief, terwijl ondergetekende jeugdleider de strijd aanging met de jeugdleden die al lid zijn. Jeugdleider Henk Koksma speelde partijen tegen drie dames die nog wat hulp nodig hebben bij het spelen van een partij. Voor ons alle drie gold hetzelfde: het werd een spannend uur! Er werd vaak druk overlegd over de stelling: ‘Waarom speelt hij die dame daarnaartoe?’, ‘Kan ik nu zijn paard slaan?’ en vele andere uitroepen hoorden we wanneer we weer bij een ander bord stonden. Helaas bleek een uur weinig tijd om al die partijen af te ronden, maar dat deerde de pret niet. Hoe de partijen bij Dannis verliepen, weet ondergetekende jeugdleider niet, maar die persoon zelf moest toch 3 nederlagen incasseren. Tegen Joost Gerlagh blunderde hij bij zet 4 (!) een paard weg, waar Joost gretig gebruik van maakte. Bij de laatste zet voordat het tijd was om naar huis te gaan, wist hij zelfs de dame nog in te sluiten en te slaan. Ook Noah Wurdemann kon thuis vertellen dat hij had gewonnen, want (ook al) bij de laatste zet verraste hij ondergetekende jeugdleider. Noah viel de dame aan, waardoor zij een paard dat aangevallen stond niet meer kon blijven verdedigen. Hij zou het paard slaan bij de volgende zet, dus ook voor Noah een terechte winst. Als derde wist ook Jarno de Gier te winnen. Door een of andere armbeweging lagen de helft van de stukken tien minuten voor het einde op de vloer, maar gelukkig wist hij nog hoe de stelling stond voordat de ravage was aangericht (wat trouwens best knap is!). Vlak voor het einde voerde Jarno een klassieke ‘dubbele aanval’ uit op de koning en een toren: het was schaak, dus de koning moest weg en de toren ging verloren. Buiten twee overwinningen gerekend, werd op alle andere borden remise aangeboden en aangenomen. Toen werd het tijd om te vertrekken en plaats te maken voor de enige echte Jan Timman.
Nadat iedereen was voorzien van een bakje koffie en wat lekkers, konden we gaan plaatsnemen achter de borden. Bij ‘we’ hoorden ook jeugdleden Samuel ‘t Hart en Joost Gerlagh die een unieke kans kregen om te laten zien wat ze kunnen. Met een ratingverschil van ongeveer 2200 punten leek het een lichtelijk oneerlijke strijd, maar op een avond als deze ging het niet om winnen. Beide jongemannen wisten een prima partij neer te zetten. Ze staan hieronder, bekijk ze maar eens!
Als je onder het schaakbord op de vijfde knop klikt, zie je de partij zoals Joost en Samuel de partij zagen. Met de derde knop zie je de volgende zet verschijnen op het bord.
Als jullie je blijven ontwikkelen in het schaakspel… Wie weet, misschien kunnen jullie ooit revanche nemen op Timman!
(JB)
